- nozdrza
- мн ніздрі
Praktyczny słownik polsko-ukraiński. 2014.
nozdrza
Look at other dictionaries:
nozdrze — n I; lm D. nozdrzerzy zwykle w lm «otwory zewnętrzne nosa; potocznie także skrzydełka nosa osłaniające te otwory» Rozszerzone nozdrza wietrzącego psa. Koń z rozdętymi nozdrzami. Nozdrza drgają, pulsują komuś. Ostry zapach drażni, łechce nozdrza,… … Słownik języka polskiego
wykroić — dk VIa, wykroićkroję, wykroićisz, wykroićkrój, wykroićił, wykroićkrojony rzad. wykrajać dk IX, wykroićkraję, wykroićkrajesz, wykroićkraj, wykroićał, wykroićany wykrawać ndk I, wykroićam, wykroićasz, wykroićają, wykroićaj, wykroićał, wykroićany… … Słownik języka polskiego
nozdrze — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. nozdrzerzy, zwykle w lm {{/stl 8}}{{stl 7}} zewnętrzne otwory nosa; także zwierzęce chrapy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Para buchała mu z nozdrzy. Chwycił konia za nozdrza. ZOB. {{/stl 10}}{{stl 8}}{coś} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
uderzyło w — {{stl 8}}{coś} {{/stl 8}}uderzyło w {{/stl 13}}{{stl 8}}{czyjeś} {{/stl 8}}{{stl 22}}oczy [uszy, nozdrza] {{/stl 22}}{{stl 33}} zobaczyć (usłyszeć, poczuć) nagle coś nieprzyjemnego :{{/stl 33}}{{stl 10}}Odrażający widok uderzył w jego oczy. Fala… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ноздря — укр. нiздря, мн. i, др. русск., ст. слав. ноздри, мн., ῥίς, μυκτήρ (Супр., Еuсh. Sin.), болг. ноздра, ноздря (Младенов 359), сербохорв. но̏здра, но̏здрва, словен. nȏzdrv ж., nȏzdrva, nȏzdra, чеш., слвц. nozdra, польск. nozdrza. Судя по укр. i … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
chrapa — ż IV, CMs. chrapapie; lm D. chrap a. chrapapów zwykle w lm 1. «część górnej wargi u niektórych ssaków, okalająca nozdrza zewnętrzne» Rozdęte, zapienione chrapy konia. 2. mors. «urządzenie na okręcie podwodnym, złożone z dwóch rur wystających… … Słownik języka polskiego
drażnić — ndk VIa, drażnićnię, drażnićnisz, drażnićnij, drażnićnił, drażnićniony 1. «działać na zmysły pobudzając je do reakcji; niepokoić, łechtać» Gryzący dym drażni nozdrza. Zapach jedzenia drażnił i pobudzał apetyt. ∆ farm. Środki drażniące «substancje … Słownik języka polskiego
drgać — ndk I, drga, drgaćają, drgaćał drgnąć dk Va, drgaćnę, drgaćniesz, drgaćnij, drgaćnął, drgaćnęła, drgaćnęli, drgaćnąwszy 1. «wykonywać szybkie, ledwie widoczne powtarzające się ruchy; trząść się, dygotać, drżeć» Drgnął nerwowo. Komuś drga powieka … Słownik języka polskiego
powciągać — dk I, powciągaćam, powciągaćasz, powciągaćają, powciągaćaj, powciągaćał, powciągaćany 1. «wciągnąć, zaciągnąć gdzieś wiele osób lub rzeczy; wciągnąć coś kolejno, jedno po drugim» Powciągać drzewo do szopy. Powciągać motory do garażu. przen.… … Słownik języka polskiego
przegroda — ż IV, CMs. przegrodaodzie; lm D. przegrodaród 1. «to, co przegradza, dzieli; ścianka przedzielająca, przepierzenie, bariera itp.» Cienka, gruba przegroda. Przegroda z cegły, z desek. Postawić, zbudować przegrodę. Pomieszczenie podzielone… … Słownik języka polskiego
rozdąć — dk Xc, rozedmę, rozedmiesz, rozedmij, rozdąćdęła, rozdąćdęli, rozdąćdęty rozdymać ndk I, rozdąćam, rozdąćasz, rozdąćają, rozdąćaj, rozdąćał, rozdąćany 1. «dmąc rozszerzyć, powiększyć, napiąć; napełnić powietrzem, gazem» Wiatr rozdymał żagle. 2.… … Słownik języka polskiego
